نقش مهارت های زندگی در عملکرد فردی و تحصیلی فراگیران ابتدایی

مهارت های زندگی در مدارس به صورت ویژه می تواند در فراگیران اثر بگذارد که این می تواند در میان تحصیل و یا در آینده برای فراگیران مفید باشد. در محیط مدرسه، معلمان بیشترین تاثیر را بر یادگیری مهارت های زندگی دانش آموزان دارند. این معلمان هستند که در بیشتر ساعات روز در اطراف دانش آموز هستند و باید با مسائلی که برای دانش آموزان و در بین دانش آموزان پیش می آید برخورد کنند، بنابراین فرصت های بیشتری را برای آموزش مهارت های زندگی به آنها می دهند. بدون آموزش مهارت های زندگیات، دانش آموزان برای رسیدگی به موقعیت-هایی که نیاز به قضاوت مهارت های زندگی دارند، آمادگی نخواهند داشت و اغلب زمانی که مجبور به اتخاذ تصمیمات مهارت های زندگی هستند احساس درماندگی می کنند. در بسیاری از سیستم های آموزشی، تمرکز بر آموزش موضوعات درسی با توجه کمتر به مسائل آموزشی و مهارت های زندگی است. با این حال، وظیفه معلم نه تنها شامل انتقال دانش و آماده سازی دانش آموزان برای یک محیط حرفه ای، بلکه توسعه شخصیت و آگاهی مهارت های زندگی دانش آموزان است. بسیاری از معلمان از مسئولیتی که در قبال دانش آموزان خود دارند آگاه نیستند و اغلب در تمرینات حرفه ای خود با مسائل مهارت های زندگی روبرو می شوند بدون اینکه آمادگی مدیریت آن ها را داشته باشند. با وجود رویکردهای متفاوتی که به بحث لزوم گنجاندن آموزش های مهارت های زندگی در برنامه درسی دانش آموزان وجود دارد، به نظر می رسد توجه ویژه به امر آموزش مهارت های زندگی در مدارس اجتناب ناپذیر است و لازم است علاوه بر آموزش معلمان برای گنجاندن آموزش های مهارت های زندگی در رفتار در کلاس، این مقوله مهم در برنامه درسی نیز در نظر گرفته شود. در این مقاله به بررسی رابطه کیفیت عملکرد فردی و تحصیلی فراگیران با مهارت های زندگی پرداخته ایم.

Keywords:

فراگیران ابتدایی , مهارت فردی , آموزگار , آموزش و پرورش