ایجاد فضای سبز و گونه شناسی پارکها با کمک فرآیند برنامه ریزی شهری

ارزیابی پارک های شهری با استفاده از قیمت گذاری دوگانه به طور کامل در تعدادی از مطالعات مستند شده است. در بسیاری از شهرها. همانطور که ارزش پارک های موجود را می توان با بررسی رابطه بین همچنین با استفاده از این روش، ارزش پارک های آینده نیز می تواند برآورد شود. این مطالعه مشخص کرد که مجموعه ای از فرایندهای برنامه ریزی و گذار زمین برای ایجاد پارک های شهری نه تنها بر درک خریداران املاک و مستغلات، بلکه کیفیت محیط محلی نیز تاثیر می گذارد. از داده های فروش آپارتمان برای منطقه شهری شهر اراک، داده های مربوط به فروش ۱۱،۴۹۸ آپارتمان در فاصله پیاده تا پارک های برنامه ریزی شده (همچنین پارک های موجود)جمع آوری شدند. این داده ها در تحلیلی متشکل از سه دسته توصیف زمینه های برنامه ریزی مختلف برای پارک ها مورد استفاده قرار گرفتند: "طرح های جامع،" طرح های اجرایی "، و" پارک های کامل "، با توضیحات بیشتر در مورد مشخصات طراحی که ممکن است بر ادراک خریداران آپارتمان، مانند نوع پارک و سن یک برنامه، همانطور که در طرح های رسمی شهر تعریف شده است، انتخاب شدند. نتایج نشان داد که انواع پارک کوچک تر در محیط های مسکونی در طول فرآیند برنامه ریزی پارک ترجیح داده شدند، در حالی که همه انواع مختلف زمانی که فرآیند تکمیل شد ترجیح داده شدند. ترجیح در انواع پارک به احتمال زیاد با کیفیت دستورالعمل های برنامه ریزی و همچنین اندازه پروژه و طول برنامه ریزی مرتبط است.

Keywords:

پارک های شهری , فرایندهای برنامه ریزی پارک , گونه شناسی پارک , مدل قیمت دوگانه