اثر بخشی تدریس به روش داستانگویی بر مهارت خواندن و خلاقیت دانش آموزان دوره اول ابتدایی abstract
هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی تدریس به روش داستانگویی بر
مهارت خواندن و
خلاقیت دانش آموزان پایهء دوم ابتداییبود. روش پژوهش نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهدانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهر ملایر و معلمان آنها در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ بود. روش نمونه گیری از نوع نمونهگیری در دسترس بود. بدین صورت که ابتدا لیست مدارس تهیه، سپس با مدارسی که شرایط لازم را از نظر تعداد دانش آموزداشتند، تماس گرفته و دو مدرسه که معلمان پایهء دوم آنها تمایل به همکاری با طرح پژوهش داشتند، انتخاب شدند. پس از آن۳۰ دانش آموز از بین دانش آموزان پایهء دوم دو مدرسه به صورت تصادفی ساده انتخاب و آزمون
مهارت خواندن و
خلاقیت درمورد آنها اجرا شد، سپس دانش آموزانی که نمرات مشابه داشتند با یکدیگر همتا شده و به صورت تصادفی به گروه هایآزمایش و کنترل واگذار شدند (هر گروه ۱۵ نفر). گروه آزمایش به مدت ۱۶ جلسه ۴۵ دقیقه ای در طول ۸ هفته و با استفاده ازچهار داستان متناسب با سن و چالش های زندگی روزانهء آنها، برنامه آموزشی را تجربه کردند. قبل از شروع اولین جلسه، اطلاعاتمهارت خواندن و میزان
خلاقیت دانش آموزان هر دو گروه به عنوان پیش آزمون جمع آوری شد. در گروه کنترل، آموزش به شیوهسنتی اجرا و در گروه آزمایش پروتکل آموزشی برای تدریس هرداستان اجرا شد. در پایان پس آزمون
مهارت خواندن و خلاقیتدر مورد هر دو گروه اجرا شد. برای سنجش
خلاقیت از آزمون
خلاقیت عابدی (۱۳۷۲) و برای سنجش
مهارت خواندن ازپرسشنامهء
مهارت خواندن و توانایی علمی و شناختی (پرسشنامهء پیشنهادی سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی) استفادهشد. برای تحلیل داده های به دست آمده و آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره (آنکوا) استفاده شد.نتایج نشان داد که
خلاقیت و خرده مقیاس های آن و
مهارت خواندن در دانش آموزان با استفاده از روش قصه گویی بهبود مییابد. بنابراین بهتر است معلمان از شکل های مختلف قصه گویی به تناسب دروس استفاده نمایند.