تاثیر آموزش پیش از ازدواج واقعیت محور بر نوع تصمیم گیری و خودکارآمدی ازدواج در پسران مجرد

مقدمه: ازدواج موفق یک رابطه رو به رشد پویاست که در آن هر دو شریک زندگی برای رسیدن به رضایت شخصی به رشد خود ادامه می­دهند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش پیش از ازدواج واقعیت محور بر نوع تصمیم­گیری و خودکارآمدی ازدواج در بین پسران مجرد در شهر بوشهر انجام شد. روش کار: طرح پژوهش حاضر از نوع مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل پسران مجرد و دانشجوی شهر بوشهر بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. شرکت­کنندگان به پرسشنامه­های سبکهای تصمیم­گیری اسکات و بروس (۱۹۹۵) و مقیاس خودکارآمدی ازدواج دیباج و همکاران (۱۳۹۳) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که نوع تصمیم­گیری بر افزایش سبک عقلایی و کاهش سبک­های شهودی، وابستگی، آنی، اجتنابی و افزایش خودکارآمدی ازدواج نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری داشته است. نتیجه گیری: نتایج حاکی از تاثیر آموزش پیش از ازدواج واقعیت­محور بر نوع تصمیم­گیری و خودکارآمدی ازدواج پسران مجرد بود؛ و می­توان از آن به عنوان یک مداخله مهم و کلیدی در حوزه مشاوره پیش از ازدواج بکار گرفته شود. همچنین، نتایج این تحقیق می­تواند مورد استفاده متخصصان مشاوره خانواده و ازدواج قرار بگیرد.

Keywords:

Reality-based premarital education , Type of decision making , Marriage self-efficacy. , آموزش پیش از ازدواج واقعیت محور , نوع تصمیم گیری , خودکارآمدی ازدواج.