ارائه مدل یابی صمیمیت زناشویی بر اساس سبک های دلبستگی و سبک های عشق ورزی با میانجیگری رضایت زندگی زوجین شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر مدل یابی صمیمیت زناشویی بر اساس سبک های دلبستگی و سبک های عشق ورزی با میانجیگری رضایت زندگی زوجین شهر اصفهان است. از بین جامعه هدف تعداد ۱۸۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی- ساده انتخاب شدند و براساس معیارهای ورود و خروج، پرسشنامهها جهت جمعآوری اطلاعات در اختیار آنها قرار گرفت. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سبک های عشق ورزی هندریک (۱۹۹۶)، پرسشنامه رضایت زندگی (loir)(۱۹۹۴)، پرسشنامه صمیمیت زناشویی اولیا (۱۳۸۵) و مقیاس سبک های دلبستگی کولینز ورید (۱۹۹۰) می باشند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای AMOS ۲۴ انجام گرفت. نتایج نشان داد که مدل پس از اصلاحات لازم از برازش مناسب در نمونه برخوردار بود. قبل از طرح مدل معادله ساختاری، همبستگی بین متغیر های پژوهش بررسی شد که نتایج پژوهش حاکی از آن است که مدل صمیمیت زناشویی بر اساس سبک دلبستگی و سبک های عشق ورزی با نقش میانجی گری رضایت زندگی زوجین شهر اصفهان برازش دارد.نتایج نشان داد تمامی شاخص های برازش برای مدل اساسی پژوهش در دامنه خوب تا عالی قرار دارد؛ این نتایج بدان معناست که داده های تجربی مدل مفهومی پژوهش حاضر را تایید می کنند. با توجه به این نتایج فرضیه اصلی پژوهش تایید می شود.۱-سبک های عشق ورزی بر صمیمیت زناشویی زوجین شهر اصفهان تاثیر مستقیم(ضریب تاثیر۰/۳۷) دارد.۲-صمیمیت زناشویی اثر مستقیم (ضریب تاثیر۰/۳۸) و معناداری بر سبک های دلبستگی دارد.۳-سبک های دلبستگی اثر مستقیم (ضریب تاثیر۰/۶۴) و معناداری بر رضایت زندگی دارد.۴-سبک های عشق ورزی اثر مستقیم(ضریب تاثیر۰/۳۱) و معناداری بر رضایت زندگی دارد.۴-صمیمیت زناشویی اثر مستقیم(ضریب تاثیر۰/۱۶) و معناداری بر رضایت زندگی دارد.

Keywords:

صمیمیت زناشویی , سبک های دلبستگی , سبک های عشق ورزی , رضایت زندگی