بررسی رابطه بین هوش معنوی و اخلاق کاری با نقش واسطه ای رضایتمندی شغلی در معلمان ناحیه ۴ شهر شیراز

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین هوش معنوی و اخلاق کاری با نقش واسطه ای رضایتمندی شغلی در معلمان ناحیه ۴ شهر شیراز انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان ناحیه ۴ شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۱۷۵۰ نفر بود که از بین آن ها و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی، تعداد ۳۱۵ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه های اخلاق کاری باتیمن (۲۰۰۴)، هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) و رضایت شغلی مقیمی (۱۳۹۰) بود که روایی و پایایی آن ها به ترتیب با استفاده از روش های تحلیل گویه و آلفای کرونباخ محاسبه و تایید شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین اخلاق کاری معلمان بالاتر از حد متوسط می باشد. بین هوش معنوی با اخلاق کاری و رضایتمندی شغلی معلمان و همچنین بین رضایتمندی شغلی و اخلاق کاری معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نقش واسطه گری معنی دار رضایتمندی شغلی در رابطه بین متغیرهای هوش معنوی و اخلاق کاری تایید شد.

Keywords:

هوش معنوی , اخلاق کاری , رضایتمندی شغلی , معلمان