سبک های فرزندپروری و رابطه آن با گرایش به مواد افیونی در بین دانش آموزان پسر مدارس حاشیه شهر زاهدان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی سبک های فرزندپروری سه گانه دیانا بامریند و رابطه آن با گرایش به سوء مصرف مواد افیونی در بین دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی اول و دوم مدارس حاشیه شهر زاهدان بود. روش انجام این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر مقاطع متوسطه اول و دوم مدارس حاشیه شهر زاهدان به تعداد ۳۲۷۵ نفر تشکیل می داد. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای بود و به منظور تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده گردید، همچنین به منظور گردآوری اطلاعات پژوهش، از دو پرسشنامه ی سبک های فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱)، و پرسشنامه گرایش به اعتیاد اهوازی (۱۳۸۵) استفاده گردید. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین سبک فرزندپروری آزاد گذار با گرایش به مواد افیونی دانش آموزان پسر محصل در مقطع متوسطه، وجود دارد و همچنین رابطه منفی و معناداری بین سبک فرزندپروری اقتدار منطقی با گرایش به مواد افیونی این دانش آموزان وجود دارد.

Keywords:

سبک های فرزندپروری , گرایش به مواد افیونی , دانش آموزان پسر