اثربخشی آموزش های مهارت های اجتماعی بر خودتنظیمی و تغییر نگرش ناکارآمد دانش آموزان متوسطه

این تحقیق با هدف بررسی اثربخشی آموزش های مهارت های اجتماعی بر خودتنظیمی و تغییر نگرش ناکارآمد دانش آموزان متوسطه انجام گرفته است. روش تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی و نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش آموزان متوسطه ناحیه ۲ شهرستان اردبیل که در سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل هستند و طبق آمار ارائه شده از معاونت آموزش و پرورش این ناحیه به تعداد ۲۵۰۳۵ نفر می باشند. حجم نمونه این تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری به تعداد ۸۰ نفر دانش آموزان در دو گروه آزمایش (۴۰ نفر) و کنترل (۴۰) نفر بود. از مقیاس خودتنظبمی بوفارد (۲۰۱۵)، پرسشنامه مقیاس نگرش های ناکارآمد وایزمن و بک (DAS-۲۶) و پروتکل آموزش مهارتهای اجتماعی استفنز (۱۹۸۷) استفاده گردید. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد برنامه مهارت های اجتماعی بر خودتنظبمی و تغییر نگرش ناکارآمد دانش آموزان دانش آموزان متوسطه اثربخشی دارد(p<۰/۰۵). بنابراین می توان از مداخلات آموزش های مهارت های اجتماعی برای بهبود خودتنظمی و تغییر نگرش ناکارآمد دانش اموزان استفاده کرد.

Keywords:

مهارت های اجتماعی , خودتنظیمی و تغییر نگرش ناکارآمد