بررسی اثربخشی گروه درمانی وجودی بر مهارت های فراشناختی و تاب آوری دانشجویان

این تحقیق از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) بود که با هدف بررسی تاثیر گروه درمانی وجودی بر مهارت های فراشناختی و تاب آوری دانشجویان انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند.نمونه موردنظر در این پژوهش ، شامل ۶۰ دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس برای شرکت در برنامه آموزشی انتخاب شدند و به شکل کاملا تصادفی ۳۰ نفر در گروه ازمایش و ۳۰ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند.ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس تاب آوری کانر و دیوید سن و پرسشنامه راهبردهای شناختی و فراشناختی بود.نتایج نشان داد که آموزش گروه درمانی وجودی بر مهارت های فراشناختی و تاب آوری دانشجویان اثر گذار است . (۰۵/۰.(p<

Keywords:

گروه درمانی وجودی , مهارت های فراشناختی , تاب آوری , دانشجویان