الگوی رابطه علی شیوه های فرزندپروری و سازگاری اجتماعی از طریق میانجیگری سرزندگی تحصیلی در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی اردبیل

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری و سازگاری اجتماعی با میانجی سرزندگی تحصیلی بود. نمونه ای شامل ۳۱۷ نفر دانش آموز (۱۶۶ دختر و ۱۵۱ پسر)، از مدارس مقطع ابتدایی اردبیل به پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانزاده و حسین علی (۱۳۹۱)، پرسشنامه ی سازگاری اجتماعی وسبک های فرزند پروری بامریند پاسخ دادند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین شیوه های فرزند پروری، آزاد گذاری و استبدادی به ترتیب با بعد نوجویی و پاداش وابستگی رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد. و بین شیوه اقتدار منطقی با بعد خود-راهبری رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد. اما بین شیوه آزادگذاری با بعد همکاری رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین سرزندگی تحصیلی با نوجویی رابطه مستقیم معنی دار وجود دارددر نهایت نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هر چند کل مدل از برازش نسبی برخودار بود و ضرایب همبستگی از شیوه های فرزند پروری به سوی سرزندگی تحصیلی معنی دار بود، در کل سرزندگی تحصیلی قادر به میانجی گری رابطه علی بین شیوه های فرزند پروری و سازگاری اجتماعی نبود. براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که سرزندگی تحصیلی بین شیو های فرزند پروری و ابعاد سازگاری اجتماعی دارای نقش واسطه ای نمی باشد.

Keywords:

سازگاری اجتماعی , شیوه های فرزند پروری , سرزندگی تحصیلی