بررسی وضعیت هوش اخلاقی ورزشکاران زن و مرد رشته های تیمی و انفرادی
Publish place: The 9th National Conference of Positive Psychology News
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 101
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCPP09_320
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1402
Abstract:
گاردنر هوش اخلاقی را ظرفیت و توانایی درک درست از اخلاق، داشتن اعتقادات اخلاقی قوی و عمل به آنها و رفتار درجهت صحیح و درست تعریف می کند. هوش اخلاقی به کاربرد اصول اخلاقی در اهداف، ارزش ها و عملکرد شخصی افراد بسیار کمک می کند.هوش اخلاقی برگرفته از ارزش ها، باورها و اعتقادات فرد هستند که به آن ها شان و شخصیت می دهند. روشن است که این ارزش ها فرد به فرد، گروه به گروه، حتی زمان به زمان متفاوت است .هدف از پژوهش حاضر، بررسی هوش اخلاقی در ورزشکاران زن و مرد رشته های تیمی و انفرادی بود. ۲۶ ورزشکار زن و ۴۷ ورزشکار مرد از رشتهای مختلف ورزشی شامل رشتهای تیمی و انفرادی، بعنوان نمونه انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک وکیل (۲۰۰۵) توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. نتایج آزمون تحلیل واریانس دومتغیره اثر عوامل جنسیت و رشته ورزشی بر نمرههوش اخلاقی : برای آزمون تحلیل واریانس شرط اساسی همگنی واریانس ها است که با آزمون لون مشخص می شود . که باید سطح معنا داری بیشتر از ۰۵.۰ باشد . لذا با توجه به جدول ذیل شرط همگنی واریانس ها با سطح معناداری ۰۷۳/۰ بر قرار است . در آزمونتحیلی واریانس در آزمون آنوا سطح معناداری برای رشته و جنسیت بیشتر از ۰۵.۰ است که نشان دهنده اینست که هوش اخلاقی در زن و مرد تفاوت معناداری نداردو همچنین هوش اخلاقی نیز در رشته های انفرادی و تیمی نیز تفاوت معنادای ندارند . ونتایج آزمون t مستقل مربوط به مقایسه هوش اخلاقی در ورزشکاران زن و مرد: در این آزمون نیز با وجود پیش شرط همگنی واریانس ها سطح معناداری ۹۹۱/۰ بیشتر از ۰۵/۰ است که تفاوت معناداری را در هوش اخلاقی را در ورزشکاران زن و مرد نمی توان قائل شد. وهمچنین نتایج آزمون تی مستقل مربوط به مقایسه هوش اخلاقی در ورزشکاران رشته های انفرادی و تیمی : در این آزمون نیز با وجود پیش شرط همگنی واریانس ها سطح معناداری ۴۰۱/۰ بیشتر از ۰۵/۰ است که تفاوتی معناداری را در هوش اخلاقی ورزشکاران انفردای و تیمی نمی توان قائل شد.
Keywords:
Authors
صدیقه فیروززاده
کارشناسی ارشدفیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحدجهرم
کبری فقیرشاهی پور
کارشناسی ارشدآسیب های ورزشی ،دانشگاه آزاد خوراسگان ،واحد اصفهان
صدیقه شیخ سیه بنوییه
دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد بندرعباس