اثربخشی درمان مبتنی بر رابطه ی والد- کودک بر بهبود اضطراب کودکان طیف اوتیسم

نگهداری و تربیت کودکان طیف اوتیسم ، چالش بزرگی برای والدین است . این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر رابطه ی والد-کودک بر بهبود اضطراب کودکان طیف اوتیسم انجام شده است . پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش را مادران مراجعه کننده به مراکز اوتیسم شهرستان گرگان در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند. ۳۰ نفر از این مادران که تمایل به همکاری با پژوهش داشتند, به روش نمونه گیری در دسترس و بر پایه ی ملاک های ورود انتخاب شدند و به شیوه ی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار استفاده شده در این پژوهش مقیاس اضطراب کودکان اسپنس بود. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد مقدار اضطراب کودکان پس از درمان کاهش یافته است . در نتیجه درمان مبتنی بر رابطه ی والد-کودک (cprt) سبب کاهش اضطراب کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم می شود و می توان از این برنامه برای بهبود اضطراب کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم استفاده کرد.

Keywords:

درمان مبتنی بر رابطه ی والد-کودک , اضطراب , کودکان طیف اوتیسم .