اثربخشی قصه گویی مبتنی بر قصص قرآنی بر افزایش مهارت های اجتماعی در کودکان پیش دبستانی

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی قصه گویی مبتنی بر قصص قرآنی بر افزایش مهارت های اجتماعی در کودکان پیش دبستانی شهر کارون بود. طرح پژوهشی شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود. نمونه این پژوهش شامل ۴۸ کودک از جامعه مذکور بود که به صورت روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ۲۴ نفر در گروه آزمایش و ۲۴ نفر در گروه گواه به صورت تصادفی تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری شامل مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۰) بود. برای اجرا، در ابتدا، از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد. سپس گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای در برنامه قصه گویی مبتنی بر قصص قرآنی قرار داده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری(مانکوا) و تحلیل کوواریانس یک راهه (آنکوا) صورت گرفت . نتایج نشان داد که قصه گویی مبتنی بر قصص قرآنی بر افزایش مهارتهای اجتماعی (همکاری، جرات ورزی، خودمهارگری) در کودکان تاثیر معنادار دارد. بر اساس یافته های پژوهش قصه گویی بر اساس قصص قرآنی می تواند بر افزایش و بهبود مهارتهای اجتماعی (همکاری، جرات ورزی، خودمهارگری) کودکان پیش دبستانی نقش موثری را ایفا نماید.

Keywords:

قصه گویی مبتنی بر قصص قرآنی , مهارتهای اجتماعی , کودکان پیش دبستانی .