روانشناسی مثبت نگر در امور سالمندی

پدیده سالمند شدن جمعیت ، واقعیتی جهانی و دستاورد رشد و توسعه جوامع است که مانند تمامی دگرگونی های همبسته با توسعه ، علاوه بر پیامدهای مثبت ممکن است مشکلاتی را نیز در پی داشته باشد. اگر به این بیندیشیم که سالمندان قشری با نیازهای ویژه اند که برای خدمت رسانی به آنان باید پیشاپیش ابزارهای لازم را فراهم ساخت ، لزوم کاربرد مدیریت آینده نگر در امور سالمندی بیش از پیش روشن می شودیکی از کمبودهای اساسی در این زمینه ، فقدان نیروی انسانی کارآزموده و آماده برای پاسخگویی به نیازهای سلامت سالمندان در ابعاد مختلف جسمی ، روانی ، اجتماعی و معنوی است . در حفظ سلامت سالمندان، در درجه اول پیشگیری و در مرحله بعد تشخیص و درمان زودرس بیماریها از اصول پایه به شمار می آیند. اغلب بیماریهای شایع این دوره ماهیتی مزمن و پیشرونده دارند، و در واقع ، مونس فرد در چندین دهه از عمر او می شوند؛ از این رو، اصول درمان و مداوای آنها متفاوت بوده و توانبخشی در آن نقشی برجسته داردبیماریها و اختلالات دوره سالمندی تحت کنترل در نمی آیند، مگر آنکه تیم مراقبت مرکب از اعضای رشته های پزشکی ، پرستاری و توانبخشی با همکاری و ارتباط نزدیک با یکدیگر عمل کرده و مراقبتی همه جانبه و مستمر را به سالمند ارائه کنند. از طرفی سالمندی دورهای است انباشته از استرسهای گوناگون، اغلب با ماهیتی منفی ، که انطباق با آنها کار چندان ساده ای نیست و از سر گذراندن آنها ممکن است به مهارتهای ویژه ای نیاز داشته باشد. اقدام فوق نوید دهنده آن است که متخصصان روانپزشکی ، از این پس ، برای پاسخگویی به نیازهای سلامت روان سالمندان آمادگی و مهارت بیشتری خواهند داشت .

Keywords:

دوره , سالمند , سالمندان , سلامت