مطالعه ی جامع فسیل شناسی و بایوزوناسیون سازند گرو در حوضه ی زاگرس براساس فرامینیفرهای پلانکتون، نانوفسیل های آهکی و داینوسیست ها

سازند گرو یکی از سنگ­ های منشاء حوضه نفتی زاگرس در کرتاسه زیرین به شمار می­ رود که بیشترین گسترش را در زون زمین­ شناسی لرستان داراست. جهت انجام مطالعات تعیین سن و افزایش دقت چارچوب­ های زیست­ چینه­ نگاری موجود، سه گروه فسیلی فرامینفرهای پلانکتون، نانوفسیل­ های آهکی و داینوسیت­ های این سازند در ۲۵ برش مختلف حوضه زاگرس مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج حاصل از مطالعه فرامینیفرهای پلانکتون، در مجموع ۱۶ زون و ۴ ساب­زون شناسایی گشت که گویای سن بریازین تا سنومانین پایانی برای سازند گرو می ­باشند. همچنین جوامع نانوفسیلی شناسایی شده در سازند مذکور نیز منجر به شناسایی ۱۰ زون و هفت ساب­زون برمبنای زون­بندی NC [۱] و هفت زون و چهار ساب­زون برمبنای زون­بندی CC [۲] شد که آنها نیز سن بریازین تا سنومانین را برای سازند تائید می­کنند. این سازند در بیشتر برش­ های مورد مطالعه از نظر جوامع داینوسیستی تهی بوده و تنها در چند برش، در بازه زمانی بارمین پایانی-آپتین، حضور گونه­ هایی از داینوسیست ­ها به ثبت رسید که آنها را می­توان قابل قیاس با زون داینوسیستی Odontochitina operculata Oppel Zone [۳] دانست. براساس ترکیب نتایج حاصل در این مطالعه سن بریازین سنومانین برای سازند گرو به اثبات می­رسد. همچنین دو زمانه بودن سازند گرو در مرز زیرین و با شدت بیشتر در مرز بالایی آشکار گردید.

Keywords:

بیواستراتیگرافی , سازند گرو , فرامینفرهای پلانکتون , نانوفسیل های آهکی , داینوسیست ها