کاهش مصرف انرژی در بخش حمل و نقل با رویکرد پایداری زیست محیطی

بعد از بحران نفتی در سال ۱۹۷۳ در جهان، کشورهای مختلف نسبت به مسئله انرژی بیشتر حساس شدند. شهرها مصرف کننده های عمده ی انرژی محسوب می شوند. الگوهای نادرست فعالیت های انسان در شهرها و همچنین توسعه ی نادرست شهرها موجب می شود که نظم محیط زیست به هم بخورد. جهت کنترل چنین آشفتگی پایداری می تواند نقش موثری ایفا کند. یکی از جنبه های مهم پایداری، پایداری زیست محیطی است که هدف آن کاهش مصرف انرژی فسیلی و رو آوردن به انرژیها و منابع پاک است. در شهرسازی جهت رسیدن به پایداری زیست محیطی راهکارهای مختلفی همچون کاهش مصرف انرژی بخش حمل و نقل، کاهش آلودگی های زیست محیطی، کاهش مصرف انرژی در بخش ساختمان، استفاده از سوخت های با آلودگی کمتر وجود دارد. حمل و نقل سهم عمدهای در مصرف انرژی و آلودگی محیط زیست را به خود اختصاص داده است. کاهش مصرف انرژی در این بخش می تواند جهت رسیدن به اهداف توسعه ی پایدار کمک کند. در این مقاله سعی شده است که از طریق مطالعات کتابخانه ای به تبیین راههای کاهش مصرف انرژی بخش حمل و نقل از قبیل کم کردن طول سفر، کاهش ترافیک، تمرکززدایی، سیستم های حمل و نقل مناسب و طراحی اکولوژیک پرداخته شود. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد با مدیریت صحیح در این بخش میتوان گامهای قابل ملاحظه ای برایرسیدن به زیست محیطی پایدار برداشت.

Keywords:

حمل و نقل , پایداری زیست محیطی , مصرف انرژی