هدف از این مقاله ،بررسی و مقایسه ی رفتار کار سختی
فولاد دوفازی و
فولاد فریتی با روش C-J اصلاح شده است.به این منظور ،نمونه هایی با ریز ساختار فریت -مارتنزیت به وسیله عملیات ترمومکانیکی معین برای آزمون کشش تولید شدند.منحنی تنش-کرنش فولادی و نیز فولاد شامل ۰/۰۹ درصد وزن کربن،که می توان آن را به عنوان نمودار تنش-کرنش
فولاد فریتی در نظر گرفت،با استفاده از آزمون کشش به دست آمد.با استفاده از داده های به دست آمده،منحنی ln(dσ/dε) بر حسب lnσ رسم شد.نمودار خطی به منحنی lnσ-(dσ/dε)ln فیت شد و معادله ی خط فیت شده به دست آمد.نتایج حاصل
رفتار کرنش سختی دو مرحله ای برای
فولاد فریتی و
رفتار کرنش سختی چهار مرحله ای برای
فولاد دوفازی نشان می دهد.قابلیت کار سختی فولاد دو فازی در مرحله ی ۱ و ۲ بیشتر از
فولاد فریتی است و می توان /ا را به عنوان مهم ترین مرحله برای فرایند های شکل دهی،و مسئول افزایش سریع استحکام این فولاد فرض کرد.قابلیت کرنش سختی در مرحله ی ۳و ۴ کاهش می یابد و به مقدارهایی قابل مقایسه با فولادفریتی می رسد.قابلیت کرنش سختی بالای
فولاد دوفازی در مراحل اولیه را می توان ناشی از نابجاهای تولید شده در اثر استحاله ی آستنیت به مارتنزیت و بر همکنش نابجایی ها با جزایر مارتنزیت نسبت داد