اثرات مشارکت آموزشی والدین بر وضعیت همسالان کلاس در بین دانش آموزان ایرانی: یک مدل میانجیگری تعدیل شده سوژی روانشناختی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده

چکیده وضعیت همسالان کلاس (پذیرفته شدن، تحسین شدن و دوست داشتن دوستان در کلاس درس) یک عامل کلیدی در رشد کودکان است. مطالعه حاضر با هدف آزمون تاثیر واسطه ای سوژی روان شناختی (مفهوم بومی ایران و نوعی کیفیت روان شناختی مثبت) در ارتباط بین مشارکت آموزشی والدین (PEI) و وضعیت همسالان کلاس درس دانش آموزان ابتدایی است و اینکه آیا این فرآیند میانجی تعدیل شده توسط وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده (SES). این مطالعه بر اساس یک مدل مطالعه مقطعی، با ۴۶۲ دانش آموز دبستانی ایرانی (میانگین سنی = ۱۰.۷۶ سال، SD = ۱.۱) طراحی شد که پرسشنامه های مربوط به اطلاعات دموگرافیک، سوژی روانشناختی و وضعیت همسالان کلاس را تکمیل کردند. پرسشنامه های خانواده SES و PEI توسط والدین دانش آموزان تکمیل شد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که صرف نظر از سطح SES خانواده، PEI ویژگی های روان شناختی درونی مثبت کودک را افزایش می دهد و به بهبود وضعیت همسالان کلاس درسی کودک کمک می کند. در مقابل، تاثیر مستقیم PEI بر وضعیت همسالان کلاس درس دانش آموزان ابتدایی در خانواده هایی با SES پایین معنی دار نبود. در چنین خانواده هایی، کیفیت PEI ممکن است به دلیل تاثیر سطح تحصیلات والدین و استرس اقتصادی خانواده کاهش یابد. نتایج این مطالعه برای توسعه مداخلات در زمینه خانواده معنادار است.

Keywords:

واژگان کلیدی: مشارکت آموزشی والدین , سوژی روان شناختی , وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده , وضعیت همسالان کلاس درس , دانش آموزان مقطع ابتدایی.