بررسی اثربخشی برنامه های حمایتی دولت در عملکرد صادرات غیر نفتی

از آنجا که نتایج تحقیقات پیشین در رابطه با اثربخشی برنامه های حمایتی دولت در عملکرد صادرات غیر نفتی متفاوت بود، جهت اجماع نظر، به بررسی نتایج تحقیقات گذشته پرداخته شد تا از طریق فراوانی نتایج تحقیقات صورت گرفته داخلی و خارجی بتوان به اجماع نظر دست یافت. اگر چه نتایج اکثر تحقیقات گذشته نشان داد که برنامه های حمایتی دولت بر عملکرد صادرات غیر نفتی اثربخش می باشد و می تواند باعث بازآفرینی اقتصادی گردد، اما نتایج بسیاری از تحقیقات نشان داد که عواملی دیگری هم وجود دارد که در رابطه بین برنامه های حمایتی دولت و عملکرد صادرات غیر نفتی نقش آفرینی می نمایند. تحقیقات پیشین نشان دادند که این عوامل می تواند شامل عوامل داخلی قابل کنترل (تعهد سازمان به صادرات، دانش صادرات، تمایل شرکت به صادرات، قابلیتهای مدیریتی و ادراک صحیح از صادرات، اندازه شرکت و مزیت های محصول) و خارجی غیر قابل کنترل (محیط بازار، سطح، نوع و میزان مساعدت و همکاری دولت به امر صادرات) باشد. لذا با توجه به تاثیرگذاری غیر مستقیم برنامه های حمایتی (تشویقی) دولت نسبت به صادرات بر عملکرد صادراتی بنگاه ها، بنگاه های صادراتی کشور می باید برای استفاده بهتر و موثرتر از چنین برنامه هایی، برنامه ریزی نمایند. این امر مستلزم آن است که بنگاه ها ضمن شناسایی نیازهای خود و تحلیل فاصله وضع موجود و مطلوب منابع و ویژگی های درونی، برای شناخت بیشتر از برنامه های تشویق صادرات کشور اقداماتی انجام دهند. ارتباط موثر و مستمر بنگاه ها با دولت از طریق تشکل ها و انجمن های مربوطه می تواند به شناخت بیشتر از برنامه ها کمک نماید. همچنین ارزیابی تاثیر برنامه های تشویق صادرات و ارائه توصیه هایی به دولت برای بازنگری و اصلاح برنامه ها می تواند کمک بزرگی به ارتقای صادرات غیرنفتی و بازآفرینی اقتصاد کشور نماید.

Keywords:

عملکرد صادرات غیرنفتی , برنامه های حمایتی دولت , بازآفرینی اقتصاد ایران , بنگاه های اقتصادی