بررسی اثربخشی روان درمانی معنوی چندبعدی بر تجربه سوگ و شدت سوگ در بازماندگان متوفیان ناشی از کووید ۱۹

سابقه و هدف: با توجه به همه گیری بیماری کووید ۱۹ و آمار بالای مرگ ومیر ناشی از آن، یکی از مسائل روان شناختی که بعد از همه گیری کووید ۱۹ افراد با آن دست و پنجه نرم می کنند، سوگ و داغ دیدگی است. ازاین رو، نیاز به بررسی اثربخشی شیوه نامه های مشاوره سوگ برای ارائه خدمات مناسب به افراد سوگوار در دوران همه گیری وجود دارد. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روان درمانی معنوی چندبعدی بر تجربه سوگ و شدت سوگ در بازماندگان متوفیان ناشی از کووید ۱۹ بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه -آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری است. جامعه آماری پژوهش تمام افراد سوگواری بود که یکی از اعضای خانواده شان را به دلیل بیماری کووید ۱۹ در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ از دست داده بودند. از میان این افراد ۳۴ نفر به صورت هدفمند نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۷ نفره (آزمایش و کنترل) تقسیم شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه تجربه سوگ و مقیاس شدت سوگ بود. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان تضاد منافعی گزارش نکرده اند.یافته ها: نتایج تحلیل آماری به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که روان درمانی معنوی چندبعدی در بهبود تجربه سوگ و کاهش شدت سوگ در بازماندگان متوفیان ناشی از کووید ۱۹ اثربخش بود. همچنین اثر تعاملی گروه × زمان برای مولفه های احساس گناه، تلاش برای توجیه، واکنش های بدنی، قضاوت شخص درباره دیگران و خجالت و شرمندگی تجربه سوگ در مقدار ۰۱/۰؛ برای مولفه احساس ترک شدن در مقدار ۰۵/۰ و همچنین برای متغیر شدت سوگ در مقدار ۰۱/۰ معنادار بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده، پژوهش حاضر از اثربخشی مشاوره معنوی در بهبود تجربه سوگ و کاهش شدت سوگ قویا حمایت کرده است. یافته ها نشان می دهد که توجه به ویژگی های زمینه ای افراد همانند مذهب و دین می تواند در کاربست مشاوره مفید و موثر واقع شود.

Keywords:

روان درمانی معنوی چندبعدی , سوگ , شدت , کووید ۱۹