بررسی الگوهای والدگری مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه

ADHD یکی از اختلالات شایع عصبی - تحولی است . الگوهای ارتباطی والدین با کودکان می تواند شخصیت فرزندان را تحت تاثیر قرار داده و باعث ایجاد ویژگی های رفتاری مثبت یا منفی شود. چگونگی برخورد والدین اثرات طولانی بر رفتار، عملکرد، انتظارات و در نهایت بر شخصیت افراد در آینده دارد. و این حساسیت در مورد کودکان مبتلا به ADHD دو چندان است . مطالعات نشان می دهدکه مادران این کودکان بیشتر از شیوه های الگوهای والدگری مستبدانه استفاده می کنند. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی الگوهای والدگری در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه به روش مرور نظام مند بود، که با جست و جوی کلید واژه های روش های فرزندپروری وکودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه درپایگاه های اطلاعاتی MgIRAN،SID،PupMed،Springer،Sciencedirect،Googlescholar مورد بررسی قرارگرفت . از بین ۵۰ مقاله مورد مطالعه ۱۸ مقاله مرتبط وارد پژوهش و نتایج طبقه بندی، خلاصه و گزارش شد و ارزیابی حاصل از مقالات مورد بررسی نشان می دهد که مادران دارای کودکان مبتلا به ADHD بیشتر فرمان دهنده ، کمتر پاداش دهنده می باشند. این مادران تعامل کمتری با فرزندان خود داشتند. با توجه به این که احتمالا این کودکان دارای مشکلات رفتاری، تحصیلی و بی توجهی هستند، رفتارهای منفی ، تقاضامندانه و انتقادی مادران به عنوان واکنش نسبت به این اختلال بیشتر از مادران دارای فرزند بهنجار بوده و بیشتر از والدگری مستبدانه استفاده کردند.

Keywords:

الگوهای والدگری مادران , کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه