مدارس یادگیرنده و علم و فناوری نوین

در عصر جدید، با توجه به چالش ها و نوآوری های پیچیده، سازمان های آموزشی به ویژه مدارس نیاز دارند به طور پیوسته یادگیری های جدیدی را بدست آورند. توانایی سازمان های آموزشی برای فرایندهای همکارانه، فهم و کاربرد دانش درباره تدریس و یادگیری نیازمند طراحی و نگهداری ساختارها و فرایندهای سیستمی است که یادگیری جمعی مستمر اعضاء را تسهیل می نماید برای تبدیل شدن و حرکت به سمت سازمان های یادگیرنده پیش از هر چیز لازم است افراد تغییر را پذیرفته و سازمان با یافته های پژوهشی همسو شود. سازمان یادگیرنده سازمانی است که در آن اعضا برای رسیدن به هدف ها و آمال ، خود را توسعه می دهند. آن ها با ایجاد ساختارها و استراتژی ها به یادگیری سازمانی کمک می کنند. مدارس دیگر با دانش قبلی و سنتی خود قادر به بقا در شرایط کنونی نیستند. در نتیجه یادگیرنده بودن مدارس در تمام ابعاد آن اعم از دانش-آموزان، معلمان، مدیران، سیاست گذاران، برنامه ریزان آموزشی و درسی، محیط و ... قابل درک و تبیین است.