حس حضور در آینده؛ نمود معماری آینده گرا در سینمای علمی- تخیلی
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 204
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ISAU-13-2_015
تاریخ نمایه سازی: 14 اردیبهشت 1402
Abstract:
رسانه ها در جوامع امروزی، دارای نقشی غیرقابل انکار هستند و از این رو می توانند محلی باشند برای نمایش معماری و امکانی فراهم آورند که افراد جامعه به کسب تجربه ی ذهنی معماری فقط با دیدن ساختمان های ساخته شده و دارای حضور کالبدی اکتفا نکنند . از سویی دیگر، ایده های یک معمار ممکن است نتوانند بنابه دلایلی رنگ واقعیت به خود گیرند و برای تحققشان از قابلیت های جهان مجازی استفاده شود. برخی شیوه های طراحی نیز بر اساس فناوری پیشرفته و رویکرد به آینده بنا نهاده شده اند که آرکولوژی و آرشیگرام هم از این دست سبک ها هستند. این سبک ها ایده ای برای طراحی یک شهر بوده که مهم ترین اصول آن استفاده ی بهینه از فناوری و ابرسازه هاست. در عرصه ی سینما هم فیلم های علمی تخیلی در قالب سبک آینده گرا وجود دارد. نوشتار حاضر به بررسی میزان بهره گیری فیلم های این سبک از معماری آینده گرا درجهت القای حس حضور در آینده به مخاطب می پردازد. روش شناسی تحقیق، همبستگی از نوع رابطه ای بوده، پرسش نامه هایی جهت بررسی گزینه های مستخرج از مطالعات در ۲۴ فیلم منتخب پژوهشگران در اختیار ۶۰ نفر از دانشجویان، فارغ التحصیلان و اساتید معماری گذاشته شد. در بررسی میزان تاثیرگذاری معماری بر فضاهای سینمایی و مقدار بهره گیری از ویژگی ها، بحث و نتایج این تحقیق بیانگر حضور ۸۸ درصدی معماری آینده گرا در فیلم های علمی تخیلی است که حضور نشانه های آرکولوژیک و آرشیگرام نسبت به سایر سبک ها به وضوح بیشتر بوده است. راهنماهایی برای طرح ریزی فضای آینده گرایانه با استخراج مهم ترین عوامل معماری دخیل در سکانس ها در انتهای نوشتار تبیین شده اند که پرکاربردترین آن ها: مقیاس، تک بناهای عظیم، مصالح فلزی با رنگ خنثی، مقیاس بزرگ، سازه های فضایی و ...، بوده اند که در مبحث طراحی معماری می توانند به کار برده شوند.
Keywords:
Authors
محمد نوید فتاحی
کارشناس ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.
نینا قصلانی
دانشجوی دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
صلاح الدین مولانایی
استادیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :