مقایسه امواج شنوایی P۳۰۰ و مهارت های گفتار و زبان در کودکان با و بدون کم شنوایی
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 108
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPSR-11-4_002
تاریخ نمایه سازی: 16 اردیبهشت 1402
Abstract:
هدف:کم شنوایی مادرزادی باعث اختلال در رشد زبان و گفتار می گردد. آزمون P۳۰۰ یک آزمون الکتروفیزیولوژیک شنوایی می باشد که توانایی های توجه و تمایز شنیداری را بررسی می کند. هدف از این پژوهش بررسی امواج P۳۰۰ و ارتباط آن با مهارت های گفتار و زبان در کودکان دارای کم شنوایی متوسط تا شدید و مقایسه آن با کودکان دارای شنوایی طبیعی می باشد.روش بررسی:در این مطالعه مقطعی در سال ۱۴۰۱ انجام شد. نتایج آزمون P۳۰۰ و آزمون های زبان و گفتار (مقیاس Speech Intelligibility Rating (SIR)، Test of Language Development (TOLD) و Wepman) در ۲۱ کودک دارای کم شنوایی حسی عصبی با ۲۱ کودک همسان دارای شنوایی طبیعی مورد مقایسه قرار گرفت. تمامی افراد در دو گروه راست دست بودند. مقایسه بین دو گروه با آزمون تی آزمون (t-test) انجام گردید. برای بررسی رابطه معناداری بین نتایج آزمون های P۳۰۰ و آزمون های گفتاری از آزمون پیرسون (Pearson) استفاده شد.یافته ها:نتایج نهفتگی امواج P۳۰۰ در بین دو گروه بیمار و طبیعی تفاوت معناداری داشت اما تفاوتی در دامنه امواج P۳۰۰ مشاهده نشد (۰/۰۵>p). همچنین تمامی آزمون های گفتاری بین دو گروه از لحاظ آماری تفاوت معنی دار داشت. بین نهفتگی امواج P۳۰۰ و آزمون های گفتاری نیز رابطه معنی دار مشاهده شد (۰/۰۱=p).نتیجه گیری:نتایج بدست آمده نشان دهنده تفاوت پردازش شنوایی مرکزی در کودکان کم شنوا و دارای شنوایی طبیعی است و امواج P۳۰۰ می تواند در شناسایی مشکلات توجهی و پردازش مرکزی کمک کننده باشد.
Authors
داود سبحانی راد
دانشیار گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
محمد ملکی
کارشناس گفتاردرمانی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
علی دهشیری
کارشناس گفتاردرمانی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
حمید طیرانی
کارشناس ارشد گفتاردرمانی، دکتری زبان شناسی، مرکز شنواگستر، مشهد، ایران
صادق جعفرزاده
استادیار گروه شنوایی شناسی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :