امر به معروف و نهی از منکر از جمله فراگیری است که شرع مقدس اسلام به منظور کنترل و نظارت همگانی در رفتارهای اجتماعی و فردی بر آن پای فشرده و ان را بسیار مهم و حساس توصیف کرده است. امر به معروف و نهی از منکر همچون سایر پدیدههای اجتماعی که موضوع آن وجودی زنده، که هدفدار، هوشمند و با اراده به نام انسان است باید با عنایت بیشتری مورد توجه قرار گیرد. همچنین با توجه به اهمیت خاص دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر به عنوان دو رکن اساسی در اسلام و توجه به هدف آن در اصلاح جوامع بشری به وسعت دامنه آن در رابطه با فرد و جامعه میتوان به لزوم کاربرد آن در محیطهای اجتماعی از جمله دانشگاه پی برد. از آنجا که دانشگاه رکن اساسی جامعه میباشد و انحراف دانشگاه، انحراف جامعه را در بر دارد ، لزوم کاربرد این دو فریضه الهی در محیط دانشگاه بیش ازپیش احساس میشود . در این مقاله با توجه به ضرورت استفاده از امر به معروف و نهی از منکر در دانشگاه در ابتدا پلیدی از امر به معروف و نهی از منکر ارائه دین گردیدهو در ادامه به بررسی شیوههای امر به معروف و نهی از منکر به طور مفصل پرداخته ایم و 40 شیب از شیوههای تذکر زبانی معرفی شده است و همچنین با توجه به اهمیتی که برای الفاظ امر و نهی دینی میتوان قائل بود در ادامه به ویژگیهای آن پرداخته شده و در خاتمه لزوم استفاده از این دو فریضه الهی در دانشگاه بیان شده است.