رابطه تفکر انتقادی و خودراهبری یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان یکی از شاخصهای موفقیت در فعالیتهای علمی است. از اهداف اساسی برنامه های آموزشی، بهبود کیفیت نظام آموزشی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان است. در حالی که عدم موفقیت در تحصیل زمینه مشکلات فردی و اجتماعی عدیده و انحراف از دستیابی به اهداف آموزشی را فراهم میکند. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تفکر انتقادی و خودراهبری یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر کرج در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ تشکیل میدهد. حجم نمونه حاضر ۲۰۰ نفر هستند که به صورت نمونه تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر از پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی ریکتس و پرسشنامه خود راهبری یادگیری فیشر استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین تفکر انتقادی و خود راهبری یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

Keywords:

تفکر انتقادی , خود راهبری یادگیری , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان.