نقش خانواده در پیشگیری اجتماعی از وقوع جرایم اجتماعی فرزندان

ریشه مهم ترین جرایم در مرحله اول، در خانواده پی ریزی می شود. روانشناسان تربیتی معتقدند خانواده هایی که بر اعمال فرزندان خود نظارت ندارند و کمتر مقررات و استاندارد های مشخصی در قبال رفتارهای ناپذیرفتنی آنان وضع و از برخورد قاطعانه درمقابل رفتارهای خلاف فرزندان خود پرهیز می کنند، زمینه های کجروی و انحراف را مساعد می نمایند. در پیشگیری اجتماعی که در قیاس با سایر انواع پیشگیری واژه تازه تری است، نهادهای اجتماعی مانند خانواده، مدارس،رسانه ها و جز آن، تلاش می کنند که از بزه دیدگی افراد جامعه، به ویژه کودکان، نوجوانان و جوانان جلوگیری کنند و فرصت های ارتکاب جرم را تا حد امکان کاهش دهند. طبق بند الف ماده یک لایحه پیشگیری از وقوع جرم »پیشگیری اجتماعی از جرم، مجموعه اقدامات و تدابیری است که هدف آن حذف یا کاهش خطر عوامل اجتماعی و اقتصادی و محیطی جرم است«سه دسته از عوامل مطرح است که در امر پیشگیری از جرایم موثر است و خانواده ها باید آموزش بینند.این سه دسته شامل : عوامل مربوط به کودک (مهارت های اجتماعی، تربیت صحیح، هوش متوسط یا بیشتر ازمتوسط، دلبستگی به خانواده، توانایی های حل مسئله) عوامل مربوط به والدین یا خانواده (وجود والدین صالح، حامی و مراقب، تغذیه با شیر مادر، برخورداری از روابط حمایتی سایر بزرگسالان،تمسک به اعتقادات اخلاقی یا مذهبی قوی در خانواده، کم جمعیت بودن خانواده و امثال آن). عوامل اجتماعی یا محیطی (همسالان، بزرگ ترها، معلمان، همسایه های صالح و مراقب).

Keywords:

پیشگیری اجتماعی , نقش خانواده در پیشگیری اجتماعی , خانواده