ضرورت توجه به نقش خود کارآمدی شغلی در سازمان

سازمان در شرایط پیچیده امروزه ، بدون داشتن نیروی انسانی متعهد و کارامد قادر نخواهد بود که پاسخگویی نیاز های روز افزون آموزش جامعه خود باشد. خود کار امدی۳ نیروی انسانی از جمله مفاهیمی است که در دهه های اخیر مورد توجه متخصصان و روانشناسان قرار گرفته است خودکارآمدی شغلی باورهای افراد نسبت به توانایی شان برای انجام وظایف محوله میباشد. خودکار آمدی به احساس عزت نفس و ارزش خود، احساس گفایت و کارایی در برخورد با زندگی اطلاق میشود. همچنین بندورا خودکار آمدی را به عنوان یک میانجی مهم در راه اندازی، کسب و نگهداری ابراز یک توانایی توصیف کرده است. افراد دارای خود کارآمدی بالا معمولا در چهار حوزه عملکرد یعنی انتخاب اهداف، تلاش و پشتکار، میزان بازبینی بادگیری و عملکرد. افرادی که کارآمد هستند در واکنش مقابل شکست و ناکامی عملکرد بهتری از خود نشان میدهند. خودکارآمدی به عنوان وسیله ای جهت درک تغییرات رفتاری برای اولین بار در سال ۱۹۷۷ توسط بندورا بیان شد. به عقیده وی خودکارآمدی شامل باورهای فرد در ارتباط با تواناییاش برای انجام تکالیفی است که میتواند بر رویدادهای زندگی اش در آینده تاثیر بگذارد خودکارآمدی بر توانایی سازگاری و رویارویی با موقعیتهای مشکل تاثیر میگذارد