عوامل زمینه ساز در تربیت کودک و نوجوان در دیدگاه اسلام

بخش مهمی از فرآیند آموزشی استفاده از روش های آموزشی مناسب در حوزه های مختلف است. از این رو، در تربیت کودکان، روشهای آموزشی موثر از جمله روشهای اساسی یادگیری اجتماعی اهمیت زیادی دارد. این روش ها وظیفه ایجاد فضای لازم برای تسهیل روند تربیت فرزندان به عنوان اعضای مسئول جامعه را بر عهده دارند. هدف این مقاله بررسی عوامل موثر بر تربیت دینی از منظر کتب و روایات مختلف است. این مقاله با رویکردی توصیفی و تحلیلی به بررسی و بررسی آیات و روایات موثر بر تربیت دینی و عوامل قبل و بعد از ازدواج می پردازد. مولف بر اساس آیات و روایات به این نتیجه می رسد که تربیت دینی در صورتی بهتر است که از نقطه شروع یعنی دوران قبل از ازدواج و با انتخاب همسر صالح و توجه به شرایط انباشت نطفه و شرایط روحی و روانی شروع شود. زوج، مراقبت های دوران بارداری و ... زیرا این مراحل از عوامل مهم در زمینه تربیت دینی هستند. در میان روشهای غربی مراقبت از کودک (طبق نظریه بامریند)، فرزندپروری مستبدانه نزدیکترین روش به فرزندپروری مسئولانه در اسلام است و فرزندپروری سه جانبه و سهلانگیز از دیدگاه اسلام سبکهای ناسالم هستند. می توان گفت فرزندپروری مسئولانه بهترین روش فرزندپروری از دیدگاه اسلام و مشابه فرزندپروری مستبدانه از دیدگاه غربی است. اما در نظام آموزش و پرورش استبدادی اشکالاتی وجود دارد که در نظام آموزشی مسئول یافت نمی شود، نظام آموزشی مسئول هدف نهایی تربیت انسان را برآورده می کند و بر اساس توحید و عشق به معصوم سازماندهی شده است.

Keywords:

تربیت , تربیت اسلامی فرزند , روش تربیت , روشهای زمینه ساز تربیت.