بررسی جایگاه و کارکردهای روانشناسی مثبت نگر و تاثیرات آن بر مدارس

تقریبا در یک دهه گذشته روانشناسی مثبت گرا به عنوان یکی از گرایش های عمده و اساسی در روانشناسی تبدیل شده است. این رویکرد با توجه به جنبه های مثبت و توانمندی های انسان و استفاده از آنها به منظور هر چه غنی تر و شکوفا تر کردن زندگی انسان، با رویکرد عملگرا و مبتنی بر شواهد توانسته است بخش عمده ای از نقص رویکرد آسیب شناسانه ی صرف به روانشناسی را اصلاح کند. شناخت و پرورش مهارت ها، سلامت فکری و روانی، پرورش معنا در زندگی، ایجاد روابط مثبت در خانواده و کسب شادی حقیقی را می توان از جمله مهمترین اهداف روانشناسی مثبت دا نست. یکی از اهداف روان شناسی مثبت گرا، ایجاد محیط ها یا مووسسات و نهادهای مثبت است. مدرسه یکی از محیط های مهم یادگیری مثبت است. بررسی حاکی از آن است که روانشناسی مثبت کرا در پی بالابردن انگیزه و نشاط در دانش آموزان و همچنین محیطی سرشار از آرامش همراه باشادمانی درمعلم و دانش آموزان است.روانشناسی مثبت نگر در پی آن است که از نقاط قوت انسانها به منزله سپری در برابر بیماری روانی بهره گیرد. در واقع، روانشناسی مثبتنگر به مطالعه علمی توانمندی ها و قابلیت ها و آنچه برای مردم مناسب است، اختصاص دارد. هدف آن است که درک علمی متعادل و کامل تری از تجارب اوج، تجارب سطح پایین )صفر( و آنچه در بین این دو قرار دارد ،بهدست آید .هدف از انجام این پژوهش بررسی علم روانشناسی مثبت نگر و نقش و کاربرد آن در مدارس و دانش آموزان است ، این بررسی به روش کتابخانه ای تدوین شده است.

Keywords:

روانشناسی مثبت نگر , مدرسه , دانش آموز , خوش بینی