چگونه توانستیم مشارکت مستمر دانش آموزان را در ارزشیابی افزایش دهیم؟

امروزه ارزشیابی را بخش جدایی ناپذیر فرایند یاددهی یادگیری می دانند که همراه با آموزش و در ارتباط تنگا نتگ با آن ، به گونه ای مستمر انجام می گیرد و به جای تاکید بر طبقه بندی دانش آموزان و مقایسه آنان با یکدیگر ، هدایت یادگیری آنان را مرکز توجه خود قرار می دهد. ارزشیابی مستمر مجموعهای از اعمال مداوم، مستمر، هدفمند و پویاست که در یک مقطع زمانی محدود نمیشود و پیوستگی و مداومت باعث میشود تا فاصله ی آموختن و آزمودن به حداقل ممکن کاهش یابد. و این کاهش زمان آموزش و سنجش، اضطراب آزمونهای سنتی را از بین میبرد و فرصت آموختن بهتر را فراهم میکند. تغییرات در امر آموزش به دلیل توسعه وسایل ارتباطات جمعی باعث شده است که شاگردان از کتابهای درسی خود بسیار جلوتر باشند لزوم نوآوری در ارائه روشهای تدریس وارزشیابی به وجود آمده است . در روند تعلیم و تربیت به آنها یاد بدهیم که تحقیق کنند و محققانی خوب شوند و بر کار آنها نظارت کنیم تا خود در تعامل با هم یاد بگیرند و منابع را به آنها معرفی کنیم تا خود به بسط دانش بپردازند ،وقتی روشهای تدریس تغییر می یابد الزاما نوآوریهایی نیز باید در نحوه اندازه گیری و سنجش پیشرفت تحصیلی و استعداد یابی و خودسنجی فراگیران به وجود آید .پس روشهای ارزشیابی پیشرفت تحصیلی همگام با تغییر برنامه های درسی و روشهای تدریس پیش نرفته است . هدف ارزشیابی خدمت به آموزش است ، نه در کمین نشتن برای غافلگیر کردن دانش آموز و ارزیابی او با معیار آنچه نمی داند.بر این اساس فرهنگ موفقیت را می توانیم با کاربرد صحیح در آموزش بر فضای کلاس غالب کنیم . از نظر اسلام نیز ارزشیابی یک ارزشیابی مستمر است که برای سنجش ما به کل اعمالمان در طول زندگی توجه می شود و ملاک محاسبه تنها آخرین اعمال ما نیست.دراینجا بحث از عملکرد است نه دانستن و نوشتن وبیان کردن، قران کریم می فرمایند: هرکس کار خیری انجام بدهد محاسبه می شود حرفی از دانستن و بیان کردن نیست پس ما برای انجام دادن می آموزیم. (سیف.(۱۳۸۵

Keywords:

ارزشیابی مستمر , ارتباطات جمعی , روش تدریس , آموزش , پیشرفت تحصیلی.