الگوی آموزشی، مدیریت و برنامه ریزی آموزشی بر مبنای بازی در مدارس

ایجاد موقعیتهای یادگیری تعاملی، روشهای مطلوب آموزش و پرورش به شمار می آید. پژوهشگران و دانشمندان در حوزه آموزش و پرورش، ارزشهای والای »تعاملی بودن محیطهای آموزشی« را پیوسته مطرح و بر آن تاکید کردهاند. این محیطها شامل موقعیتهایی هستند که در آنها دانش آموزان به جای اینکه گیرندگان غیرفعال اطلاعات از منابع آموزشی باشند، خود به طور مستقیم در فرایند یادگیری شرکت فعالانه دارند. یکی از موقعیتهای تعاملی بین شاگرد و معلم، »بازیهای آموزشی« است که در بطن خود، دارای هدف آموزشی است؛ یعنی انتقال نکتهای خاص، برجسته کردن قابلیتهای ویژه با تعمیق مهارتها. در مقاله حاضر،ضمن ارائه تعریف بازی آموزشی، تاثیر این بازیها در یادگیری دانش آموزان بررسی شده است.

Keywords:

بازی , تدریس , یادگیری.