چگونه توانستم گوشه گیری و خجالت کشیدن دانش آموزم را بهبود بخشم؟

علم از آن نقطه و آن زمان آغاز شد که بشر به فکر حل مسائل مختلف زندگی افتاد. به عبارت دیگر، تاریخ تولد بشر است. بشر اولیه برای حل مسائلو مشکلات خود از ابتدایی ترین مرحله شروع کرد و به کمک برخی از روابط تجربی قادر شد پیرامون خویش را کم و بیش بشناسد و بدین طریق پیچو تاب و فراز و نشیب هستی آگاه شد یکی از این علوم، علم روانشناسی است. عدم سازش و وجود اختلالات رفتار در جوامع انسان ی بسیار مشهود وفراوان است.در هر طبقه و صنفی و در هرگروه و جمعی ، اشخاص نامتعادلی زندگی می کنند. بنابراین در مورد همه افراد، اعم از کارگر و دانش پژوه،پزشک و مهندس، زارع ، استاد دانشگاه و غیره، خطرابتلا به ناراحتیهای روانی وجود دارد.به عبارت دیگ ر هیچ فرد انسانی در برابر امراض مصونیت ندارد.رفتار کم رویی و انزواطلبی ، یک ی از رفتارهای نسبتا شایع است که فرد را به شدت آزارمی دهد و اگر درمان نشود فرد را به سمت و سوی مشکلات دیگری مثل عدم اعتماد به نفس، افسردگی، اضطراب و زود رنجی سوق خواهد داد. عدماحساس توانمندی و کمی عزت نفس و نیز ناتوان ی در بروز احساسات، بیا ن افکار و نظریات، خود باعث جدای ی فرد از فعالیت های گروهی است .در سال تحصیلی اخیر بنده با دانش آموزی برخورد کردم که دارای مشکل گوشه گیری و عدم ارتباط با سایرین بود . با توجه به مشکلات وی منتصمیم گرفتم که علاوه بر برطرف نمودن مشکلات این دانش آموز آموزش پژوهی خود را نیز در این رابطه بنویسم.