بررسی تاثیر خودکارآمدی بر قصد کارآفرینی با نقش میانجی نگرش کارآفرینانه

کارآفرینی، راهکاری مناسب برای دستیابی به توسعه ی اقتصادی و ایجاد فرصت های شغلی به شمار می رود و از میان مسائل مطرح در کارآفرینی می توان به قصد کارآفرینی به عنوان یکی از مهم ترین عامل پیش بینی کننده فعالیت های کارآفرینانه در جامعه اشاره کرد. از این رو بررسی عوامل موثر بر قصد و تقویت آن می تواند منجر درک بهتر قصد کارآفرینی در جامعه شود. در همین راستا تحقیق حاضر به بررسی تاثیر خودکارآمدی بر قصد کارآفرینی در دانشجویان با نقش میانجی نگرش نسبت به کارآفرینی پرداخته است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشکده های کشاورزی و علوم دانشگاه زنجان بود که نمونه ای با حجم ۳۴۳ نفر با استفاده روش نمونه گیری در دسترس متناسب با حجم انتخاب شد. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد که بعد از تایید روایی محتوایی (به روش همگرا و واگرا) و پایایی (به روش آلفای کرونباخ)، از روش معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSSو SmartPLS جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد خودکارآمدی بر قصد کارآفرینی و نگرش نسبت به کارآفرینی تاثیر مثبت و معناداری دارد. نگرش نسب به کارآفرینی نیز نقش میانجی را در رابطه بین خودکارآمدی و قصدکارآفرینی ایفا می کند.

Keywords:

خودکارآمدی , نگرش نسب به کارآفرینی , قصد کارآفرینی