تربیت عنوان گستره اصلی آفرینش همیشه مورد توجه جوامع انسانی بوده است. چرا که به واسطه موجودیت آن امکان حیات و شکلگیری فرهنگها از دوران توحش تا به امروز را فراهم ساخته است. بخش مونده و قابل اهمیت این گستردهای
گیاهان هستند که تأمینکننده اصلی مایحتاج آدمی به حساب میآید. کاربرد
گیاهان با وجود تنوع گونه آنها همچنان که در گذشته اصلیترین سهم زندگی مردم را تشکیل میداد،هماکنون نیز نقشی اساسی بر عهده دارد . استفاده از
گیاهان در هر منطقه با توجه به کاربردهای متفاوت خوراکی درمانی ، ابزاری و... آگاهی و دانش محلی مردم را میطلبد که این شعور و توانایی را به تجربه ، نسل به نسل آموخته و به کار بردهاند. این مقاله سعی دارد به فرهنگ بومیان روستای
پامنار در بهرهبرداری از گونههای گیاهی این منطقه بر پایه روش مطالعات میدانی از طریق مشاهده و محاسبه با مردان محلی بپردازد تا با ثبت گوشهای از سنتهای ارزشمند بر جای مانده به حفظ و کاربردی شدن این دانش مردانی در زندگی مدرن امروزی کمک قابل توجهی نماید.