مقایسه بتن های خود متراکم و معمولی همراه با افزودنی در تقاطع های غیر هم سطح شهری abstract
تقاطع های غیر هم سطح از نیاز های اصلی در شهر های در حال توسعه می باشند. یکی از اجزا مهمم تشکیل دهنده در اینپروژه ها، بتن آرمه می باشد که دوام و مقاومت این تقاطع ها غیر هم سطح بستگی به مقاومت آن دارد. کیفیت، مقاومت، کارایی ودوام بتن آرمه بستگی به موارد مختلفی از جمله نوع بتن، مواد
افزودنی و نسبت آب به سیمان دارد. یکی از بتن هایی که در سالهای اخیر توسط دانشمندان معرفی شده است، بتن های خود متراکم می باشد. این بتن بدون احتیاج به لرزاننده و متراکم کنندهمی تواند به راحتی در میان فضای بین میلگردها تحت اثر وزن خود جریان یابد. بتن خود تراکم با داشتن ویژگی های مخصوصخود می تواند دوام و پایایی را در سازه های بتن آرمه به طور قابل ملاحظه ای افزایش دهد. بتن خود تراکم با داشتن ویژگی هایمخصوص خود می تواند دوام و پایایی را در سازه های بتن آرمه به طور قابل ملاحظه ای افزایش دهد. بتن خود تراکم، راه حلمناسبی برای رسیدن به سازه های بتنی با دوام توسط دانشمندان معرفی شده است که می تواند بدون استفاده از هر گونه وسیلهلرزاندن و متراکم کردن، صرفا با وزن خود تمام گوشه و کنار قالب را پر کند. لذا کارایی آنها می بایست در سازه های تقاطع غیرهم سطح شهری نیز باید مورد بررسی قرار بگیرد. به این منظور در این تحقیق ابتدا با مطالعه منابع علمی به تعریف بتن خودتراکم پرداخته و سپس
بتن خود متراکم از لحاظ ساختاری با
بتن معمولی مقایسه شده است. در مرحله بعد دو تقاطع غیر همسطح که یکی با
بتن معمولی و یکی با
بتن خود متراکم همراه
افزودنی با شرایط مشابه طراحی و اجرا شده اند، انتخاب گردیدهاست. سپس مقاومت بتن ها جهت بررسی اثرات در دو حالت مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. که نتایج نشان دهنده افزایشمقاومت و کارایی بهتر
بتن خود متراکم با
افزودنی نسبت به
بتن معمولی بدون
افزودنی می باشد.