نقش تعدیل کننده تنظیم هیجانی در رابطه بین اهمالکاری تحصیلی و اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان پسر

اهمالکاری تحصیلی یکی از موانع موفقیت تحصیلی و اهداف آموزشی است. با توجه به اینکه رایانه و اینترنت ابزار ضروری زندگی مسبب تسهیلزندگی مردم امروز است، از طرف دیگر خطرات جدیدی را به ارمغان آورده است؛ که یکی از این مخاطرات می تواند ایجاد اهمالکاری تحصیلیباشد. بنابراین هدف پژوهش حاضر نقش تعدیل کننده تنظیم هیجانی در رابطه بین اهمالکاری تحصیلی و اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان پسرمنطقه ۶ شهر تهران است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر کرج در سال ۱۴۰۱ بود؛ که با روش نمونه گیری دردسترس و فرمول تعیین حجم کوکران ۱۸۰ دانشآموز انتخاب شد و به ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اعتیاداینترنت یانگ (۱۹۹۸)، پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (۱۹۹۸) و پرسشنامه تنظیم هیجان گروس و جان (۲۰۰۳) پاسخ دادند.داده ها به روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین اعتیاد به اینترنت و اهمالکاری تحصیلیرابطه مثبت پیش بینی می نماید. پس میتوان گفت که وابستگی به اینترنت پیش بینی کننده خوبی برای اهمالکاری تحصیلی می تواند باشد و دردانش آموزان غیر معتاد به اینترنت این پیشبینی ضعیفتر است. بدین معنی وابستگی کمتر به اینترنت خطر اهمالکاری را بیشتر کاهش میدهد. ازنتایج حاصل می توان به لزوم انجام راهکارهایی برای پیشگیری و مقابله با وابستگی به اینترنت پی برد.

Keywords:

تنظیم هیجان , اهمالکاری تحصیلی , اعتیاد به اینترنت , دانش آموز