تعیین سهم عاطفه مثبت و منفی در پیش بینی تاب آوری در دانشجویان پسر

هدف پژوهش حاضر تعیین سهم عاطفه مثبت و منفی در پیش بینی تاب آوری در دانشجویان پسر بود. این مطالعه برحسب هدف کاربردی و همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش جویان پسر مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بود. حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۳۰۰ نفر تعیین و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری دادهها شامل مقیاس هیجان پذیری (PANAS) و پرسشنامه تابآوری (CD- RIS) بود. تجزیه و تحلیل دادههای گردآوری شده با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در نرم افزار ۱۶ -SPSSانجام پذیرفت . یافته ها حاکی از این بود که بین عاطفه مثبت با تاب آوری رابطه مثبت معنادار وجود داشت و بین عاطفه منفی با تاب آوری رابطه منفی و معنادار وجود داشت (۰۱/۰.(p< نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد ۵۶ درصد از تغییرات تاب آوری براساس متغیرهای عاطفه مثبت و منفی قابل تبیین است (۰۱/۰.(p< براساس یافته های به دست آمده، می توان نتیجه گرفت که عاطفه مثبت و منفی در پیش بینی تاب آوری نقش دارند؛ بنابراین می توان گفت تقویت عاطفه مثبت و تضعیف عاطفه منفی ، می تواند در افزایش توانایی تاب آوری دانشجویان اثربخش باشد.

Keywords:

عاطفه مثبت , عاطفه منفی , تاب آوری