پیش بینی پرخاشگری بر اساس تنظیم هیجان و ساختار فرا هیجانی در نوجوانان

این مطالعه با هدف پیش بینی پرخاشگری بر اساس تنظیم هیجان و ساختار فرا هیجان ی در نوجوانان انجام شد. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه نوجوانان دختر مقطع متوسطه اول شهر صومعه سرا در سال ۱۴۰۱ بودند. نمونه این مطالعه شامل ۹۰ نفر از نوجوانان بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری دادهها از پرسشنامه پرخاشگری باس (BPAQ)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان و مقیاس فرا هیجان استفاده شد. به منظور تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتیجه ضریب همبستگی نشان داد که بین پرخاشگری و دشواری در تنظیم هیجان ارتباط مثبت وجود دارد؛ در واقع افزایش دشواری در تنظیم هیجان با افزایش پرخاشگری همراه است . نتیجه دیگر نشان داد که بین پرخاشگری و فراهیجان منفی ارتباط مثبت وجود دارد؛ در واقع افزایش فرا هیجان منفی با افزایش پرخاشگری همراه است . نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای فرا هیجان منفی و سپس دشواری در تنظیم هیجان بر اساس ضریب ۲R در مجموع ۲۷ درصد از واریانس متغیر پرخاشگری تبیین می کنند. در مجموع می توان نتیجه گرفت که پرخاشگری در نوجوانان تحت تاثیر دشواری در تنظیم هیجان و فراهیجان های منفی است ؛ بر این اساس اجرای مداخلات آموزشی و درمانی به منظور کاهش پرخاشگری پیشنهاد می شود.

Keywords:

پرخاشگری , تنظیم هیجان , فراهیجان