مدل سازی تاثیر بیماری های همه گیر بر شاخص توان عملیاتی حمل ونقل کانتینری

صنعت حمل ونقل دریایی، طی چند سال گذشته با بحران ناشناخته و جدیدی به نام همه گیری ویروس کرونا مواجه شد. بخشی از اقدامات کشورها، باعث شکسته شدن مویرگی زنجیره های تامین شده که به علت ناشناخته بودن این بحران، صنعت حمل ونقل دریایی را با عدم توانایی پیش بینی صحیح حجم عملیاتی مواجه کرد است. تحقیق حاضر، تلاشی برای کم کردن خلا تحقیقات در زمینه ی ذکر شده است و می تواند در بحران آتی، به بازیگران بازار برای اخذ تصمیمات صحیح تر کمک کند. هدف این پژوهش، مدل سازی سری های زمانی شاخص های حمل ونقل کانتینری برای پیش بینی روند حرکت کوتاه مدت این شاخص ها و ارتباط آن با کووید-۱۹ به عنوان ویروس همه گیر است؛ بدین منظور، تاثیر کووید-۱۹ با پیش بینی شاخص های حمل ونقل کانتینری در ۷۰ بندر بزرگ بین المللی بررسی شده است. فرآیند مدل سازی، با میانگین خودگردان یکپارچه ی متحرک فصلی و مدل فضای حالت هموارسازی نمایی انجام شده است. برای ارزیابی عملکرد مدل ها، معیار ارزیابی اطلاعاتی و خطای سنجش، محاسبه و مقایسه شده اند. با توجه به نتایج حاصل شده، مدل میانگین خودگردان یکپارچه ی متحرک فصلی، مدل مناسب تر و بهتری برای پیش بینی شاخص های کانتینری شناخته شد.

Keywords:

حمل ونقل کانتینر , کووید ۱۹ , مدل فضای حالت هموارسازی نمایی , میانگین خودگردان یکپارچه ی متحرک فصلی