ارزیابی عوامل موثر بر انتخاب گزینه های زیرگذر و روگذر در تقاطع ها (مطالعه موردی: تقاطع بزرگراه شهید خرازی با ۴۵ متری شهید باقری و بلوار ارغوان)

تقاطع های غیرهمسطح نقش به سزایی در افزایش مطلوبیت پارامترهای ترافیکی شبکه حمل و نقل شهری دارند و به جهت کاهش تداخلات ترافیکی، در تمامی مسیرها به خصوص در معابر شهری از مهمترین زیرساخت های حمل و نقل محسوب می شوند. پس از اینکه شرایط لازم برای ساخت تقاطع غیرهمسطح احراز شد و توجیه اقتصادی پیدا کرد، برای ساخت آن بایستی از بین انواع تقاطع غیرهمسطح که شامل زیرگذر و روگذر می باشد، یکی را انتخاب نمود. این تحقیق به ارزیابی عوامل موثر بر انتخاب گزینه های زیرگذر و روگذر در تقاطع ها (مطالعه موردی: تقاطع بزرگراه شهید خرازی با ۴۵ متری شهید باقری و بلوار ارغوان) پرداخت. پژوهش حاضر بر مبنای هدف از نوع تحقیقات کاربردی واز نظر جمع آوری داده ها پیمایشی و از نظر ماهیت داده ها، کمی است. جامعه آماری تحقیق شامل افراد متخصص و حرفه ای در زمینه ترافیک مانند مهندسین بخش حمل ونقل و ترافیک شهرداری مناطق ۵ و ۲۲ تهران است که نمونه آماری به روش تصادفی انتخاب شد. در این تحقیق اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته شامل ۱۳ سئوال گردآوری شد. جهت بررسی و آزمون متغیرها از رگرسیون سلسله مراتبی با کاربرد نرم افزار spss استفاده شد. با توجه به نتایج تحقیق عکس فرضیه شرایط فنی و اجرایی روگذر نسبت به زیرگذر مناسب تر است ثابت شد . هم چنین با توجه به نتایج تحقیق استفاده از تقاطع های غیرهمسطح یکی از راهکارهای موثر برای روانی عبور و مرور است و تقاطع های غیر همسطح باعث افزایش ایمنی کاربران و عابران پیاده می شود.

Keywords:

اولویت بندی , تقاطع غیرهمسطح , زیرگذر و روگذر , مدل کاربردی , رگرسیون سلسله مراتبی