اثر نسبت های مختلف پتاسیم به منیزیم بر برخی خواص کمی و کیفی میوه توت فرنگی رقم آلبیون در شرایط کشت بدون خاک

یکی از دلایل پایین بودن کمیت و کیفیت میوه ی توت فرنگی، عدم تعادل عناصر غذایی در محلول غذایی یا به عبارت دیگر تغذیه نامطلوب گیاه می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر نسبت های مختلف پتاسیم به منیزیم (۲:۱، ۴:۱، ۶:۱ و ۸:۱) (به ترتیب تیمارهای T۱، T۲، T۳ و T۴) بر برخی صفات کمی و کیفی گیاه توت فرنگی رقم آلبیون در شرایط بدون خاک انجام گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف تاثیر معنی داری بر عملکرد، آسکوربیک اسید و درصد مواد جامد محلول میوه نداشتند. با این وجود بالاترین میزان عملکرد مربوط به نسبت ۴:۱ بود. صفات کیفی از جمله آنتوسیانین کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، فنل کل، فلاونوئید کل، کلروفیل کل و درصد کلسیم، منیزیم و پتاسیم برگ و آنزیم های آنتی اکسیدانی به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارها قرار گرفتند. بالاترین محتوی فنل کل (۹۲۵ میلی گرم اسید گالیگ بر ۱۰۰ گرم وزن تر)، فلاونوئید کل (۱۶۳ میلی گرم کاتچین بر ۱۰۰ گرم وزن تر) در میوه های حاصل از  ۴:۱ شاهده شد، درحالی که میوه های حاصل از نسبت۸:۱ بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی (۸۹ درصد) را نشان دادند. بالاترین فعالیت آنزیم های گایاکول پراکسیداز در تیمارهای T۳ و T۴ (به ترتیب ۲/۸۸ و ۲/۷۸ واحد بر گرم وزن تر)، آسکوربات پراکسیداز در تیمار T۴ (۲/۱۱ واحد بر گرم وزن تر) و کاتالاز در تیمار T۴ (۲/۲۳ واحد بر گرم وزن تر) مشاهد شد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که در میان تیمارهای استفاده شده نسبت ۴:۱ پتاسیم به منیزیم برای محلول عذایی توت فرنگی مطلوب بوده و همچنین به دلیل پایین بودن میزان عناصر غذایی در این نسبت شوری کمتری در محیط کشت اتفاق می افتد.

Keywords:

Antioxidant activity , Chlorophyll , Nutrition , Phenolic , Soluble solid , تغذیه , فعالیت آنتی اکسیدانی , فنل , کلروفیل , مواد جامد محلول