توزیع جغرافیایی مسکن گروه های کم درامد شهری و رابطه آن با اعتیاد:با تاکید بر شهر بابل

این بررسی کوششی در جهت ارزیابی رابطه توزیع جغرافیایی مسکن گروه های کم درآمد و فراوانی اعتیاد در مناطق مختلف شهر بابل است.در این پژوهش،۷۳ حوزه آماری شهر بابل بر اساس دو شاخص درصد اعتیاد و درصد خانوارهای چهارنفره و بیشتر ساکن در یک اتاق مورد بررسی قرار گرفته و با نرم افزار GIS نقشه های آن ترسیم گردیده است.نویسنده در این مقاله با بررسی درصد خانوارهای چهارنفره و بیشتر ساکن در یک اتاق و تراکم معتادان نشان میدهد که در مناطق جنوب و حاشیه شهر درصد بیشتری از مساکن نامناسب و اعتیاد وجود دارد.همچنین با استفاده از آنالیز رگرسیون و فرضیه HO رابطه مثبت معنادار میان دو متغیر افزایش مسکن نامناسب و فراوانی اعتیاد تایید می شود.نتایج تحقیق نشان می دهد در مناطقی که درصد خانوارهای چهارنفره و بیشتر ساکن ساکن در یک اتاق افزایش می یابد،درصد اعتیاد آن منطقه نیز رو به فزونی می گذارد.به عبارت دیگر،با تراکم جغرافیایی فقر مسکن،میزان اعتیاد،در جنوب و حاشیه شهر بابل افزایش می یابد.

Keywords:

شهر , مسکن , فقر , اعتیاد , حاشیه نشنی , اببل