بایسته های خاتمه دادن به فعالیت میادین هیدروکربوری

زمانی که عمر اقتصادی میدان به پایان رسد تجهیزات آن میدان باید از سرویس خارج و ایمن شوند، سطح زمین به حالت اولیه برگردانده و به طور کلی هر گونه خسارت به سطح زمین و محیط زیست جبران شود. تا جایی که حتی پس از بازگردانی سطح زمین به حالت اولیه اثرات مخربی که ممکن است تا چند سال گریبان گیر آن محل باشد باید جبران و به اشخاص متضرر، پرداخت غرامت صورت گیرد. به این فرآیند خاتمه دادن می گویند که شامل سه بخش اصلی ترک چاه و تجهیزات، بازگردانی محل و نوسازی می باشد که این فرآیندها هزینه مالی قابل توجه ای داشته و زمان زیادی نیز می طلبد. به همین دلیل نیاز است که متولیان و ناظران این امر، از همان ابتدا مشخص شوند و در همان مراحل ابتدایی توسعه میدان، که طرح توسعه میدان، ارائه می شود، طرح های مرتبط با خاتمه دادن نیز ارائه گردند. در این راستا هزینه های مختومه سازی پرونده میدان بایستی از همان ابتدا در محاسبات اقتصادی توسعه میدان مد نظر قرار گیرد. این امر مستلزم تدوین قوانین و مقررات جدید و ایجاد نهادهای خاص خود است. متاسفانه عمدتا در ایران برخورد خاصی با پدیده مختومه سازی پرونده میدان صورت نمی گیرد لذا به جهت پوشش این نقیصه در این مقاله برآنیم تا با مطرح ساختن موضوع، محملی برای توجه بیشتر پدید آید. امری که با توجه به مسائل متنوع زیست محیطی کشور و سایر مسائل توسعه میدان توجه مضاعفی را می طلبد.

Keywords:

تعلیق , ترک/خاتمه دادن , ارزیابی منطقه , از بین بردن آلودگی , ترمیم و نوسازی