تحلیل مولفه‎های موثر بر نگرش زیبایی شناسی زیست‎محیطی از دیدگاه روستاییان شهرستان میاندوآب

با وقوع انقلاب صنعتی و تغییر روابط انسان با طبیعت، معضلات محیط‎زیستی عدیده‎ای فرا روی انسان قرار گرفت. با توجه به گستردگی این مسائل، به بعد زیبایی شناسی محیطزیست در مقایسه با سایر ابعاد اهمیت کمتری داده شده است. هدف این مطالعه تحلیل مولفههای موثر بر نگرش زیبایی شناسی محیط‎زیستی در بین روستاییان شهرستان میاندوآب بود. این تحقیق از نوع علی رابطه‎ای است که با استفاده از فن پیمایش انجام گرفت. جامعهی آماری روستاییان شهرستان میاندوآب (۱۲۱۱۴۹N=) بود که تعداد ۱۳۶ نفر از آنها با بهرهگیری از آمارهی کوکران و روش نمونهگیری تصادفی طبقه‎ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامهای بود که روایی آن توسط تعدادی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن هم با استفاده از یک پیش‎آزمون و آزمون آلفای کرونباخ، محاسبه شد (۹۴/۰≥ ≥۶۳/۰). یافته‎ها حاکی از وجود رابطهی معنیداری میان "نگرش زیباییشناسی زیستمحیطی" با متغیرهای "دانش زیباییشناسی"، "معنویت و اخلاق" و "محیط" بود. نتایج حاصل از تحلیل مسیر هم نشان داد که دانش زیستمحیطی دارای بیشترین توانایی برای پیش‎بینی نگرش زیباییشناسی محیطزیستی است (۶۳۲/۰ = ). در این راستا، متغیرهای مستقل پژوهش قادر به تبیین ۶/۵۹ درصد واریانس نگرش زیباییشناسی محیطزیستی بودند. در پایان بر اساس یافته‎های پژوهش، پیشنهادهای کاربردی ارائه شده است.

Keywords:

نگرش زیبایی‎شناسی , محیطزیست , روستاییان , میاندوآب