عوامل تاثیرگذار بر تمایل کشاورزان به ایجاد تشکل های آب بران

در مناطق روستایی، جایی که آب کمتر دادوستد می شود و اغلب به شکل یک نهاده ضروری مزرعه استفاده می شود، تشکل­های آب­بران می­تواند گزیداری برای مدیریت منابع آبی باشد. هدف این پژوهش بررسی سازه ­های تاثیرگذار بر تمایل کشاورزان به تشکیل تشکل­های آب­بران بوده است. جامعه این مطالعه شامل همه کشاورزان تحت پوشش شبکه آبرسانی بند فیض آباد بوده است (۱۹۲ نفر) که ۱۲۷ نفر از این افراد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی برای انجام این مطالعه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای جمع­آوری داده­ها پرسشنامه بود که روایی صوری آن با استفاده از پانل صاحب نظران تایید شد. برای بررسی پایایی آن نیز آزمون راهنما اجرا شد و آلفای کرونباخ آن بین ۷۳/۰۹۲/۰ به دست آمد. یافته ها نشان داد که شش متغیر نگرش در مورد تشکل آب­بران، هنجار ذهنی، رضایت از عملکرد شرکت بهره­برداری، پیشینه اختلاف بر سر مسائل آب، مشارکت اجتماعی و آگاهی و اطلاعات در مورد تشکل­های آب­بران در مجموع قادرند ۳/۵۳ درصد از تغییرات در متغیر وابسته را پیش­بینی کنند.

Keywords:

تشکل آب بران , تشکل های کشاورزی , مدیریت مشارکتی آبیاری , مدیریت منابع آب