ارتباط بین هویت مذهبی و عوامل نسبیت با میزان اعتماد به نفس دانشجویان رشته زبان انگلیسی

در این پژوهش به بررسی رابطه بین هویت مذهبی و عوامل نسبیت با میزان اعتماد به نفس در بین دانشجویان رشته زبان انگلیسی پرداخته شد. پژوهش حاضر از روش تحقیق آمیخته غیر همزمان و ترتیبی بهره جست که وزن اصلی یه داده های کمی اختصاص یافت. جامعه آماری بخش کیفی شامل ۴۵ دانشجوی رشته زبان انگلیسی و ۲۰ نفر کارشناس رشته روانشناسی و آموزش زبان از دانشگاه های مختلف ایران بر اساس اشباع داده می باشد. روش گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. نتایج کیفی این پژوهش پس از مشخص کردن پایایی درون موضوعی، ۱۴ کد مشترک بدست داد. جامعه آماری بخش کمی شامل ۱۶۳ دانشجوی رشته زبان انگلیسی از براساس نمونه گیری دردسترس می باشد. ابزار گردآوری داده ها در بخش کمی شامل پرسش نامه محقق ساخته هویت مذهبی، پرسش نامه عوامل نسبیت و پرسش نامه اعتماد به نفس است. برای طراحی و اعتبارسنجی پرسش نامه هویت ملی از بررسی عامل و مدل سازی معادلات ساختاری توسط نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۲ و AMOS نسخه ۲۰ استفاده شد. با استفاده از کرانباخ آلفا، ضریب پایایی ۸۲/۰برای کل گویه ها شامل۳۴ گویه مشخص گردید. پرسش نامه نهایی شامل چهار مولفه به نام های هویت مذهبی ایده ال، هویت مذهبی واقعی، هویت مذهبی باید و هویت مذهبی ترس می باشد. سپس، نتایج بدست آمده از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین هویت مذهبی و عوامل نسبیت با میزان اعتماد به نفس آنها رابطه مثبت زیادی وجود دارد. ارزش های مذهبی کمک می کنند یادگیرنده در مواجهه با ناکامی، بیشتر تلاش کند و موفقیت های اندک منجر به افزایش اعتماد به نفس گردد.

Keywords:

هویت مذهبی , عوامل نسبیت , اعتماد به نفس , یادگیرندگان زبان انگلیسی