نقش ویژگیهای شخصیتی در پیش بینی خودنظم دهی، خودنظم دهی کوتاه مدت و خودنظم دهی بلند مدت

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خود-نظمدهی و ویژگیهای شخصیتی بود. برای این منظور ۵۰۰ دانش آموز پایه دوم مقطع متوسطه شهر گنبد کاووس که به صورت خوشهای انتخاب شده بودند، پرسشنامه خود-نظمدهی نوجوانی (مویلانن، ۲۰۰۷) و فرم کوتاه پرسشنامه شخصیتی نئو را پر کردند. دادههای جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل رگرسیون انجام شده نشان داد ویژگیهای وظیفه شناسی، باز بودن به تجربه و برونگرایی، ۲۸ درصد واریانس خود-نظمدهی کلی (۵۳/۰ R=، ۲۸ =، ۹۴/۳۱ F= ،۰۰۰/۰ p=)، ویژگیهای مذکور و رواننژندی، ۲۷ درصد واریانس خود-نظمدهی بلند مدت (۵۲/۰R=، ۲۷ = ، ۹/۲۸= F ،۰۰۰/۰ p=)  و توافقپذیری، باز بودن به تجربه و برونگرایی، ۲۳درصد واریانس خود-نظمدهی کوتاه مدت (۴۸/۰R=، ۲۳ = ، ۲۵/۲۴= F ،۰۰۰/۰ p=) را پیشبینی میکنند. نتایج حاکی از رابطه مثبت بین خودنظم دهی و ویژگیهای شخصیتی است.

Keywords:

خودنظم دهی , خودنظم دهی کوتاه مدت , خودنظم دهی بلند مدت , ویژگیهای شخصیتی