جایگاه امنیت در طراحی فضاهای شهری

امروزه کمتر به ظرفیت بالقوه مناطق شهری در کاهش و یا جلوگیری از جرائم دقت شود. بر این اساس است که باید طراح شهر یا معمار، در فرایند طراحی و جایگزینی فضایی چه در مقیاس شهریی یا در حد پلان ساختمان، به این نکته توجه داشته باشد که از طراحی فضا بدان گونه که امکان نظارت عمومی را کاهش می دهد و یا نحوه دسترسی به مناطق جرم خیز را افزایش میدهد، جلوگیری بعمل آورند. امنیت یکی از مهمترین عوامل سازنده کیفیت مطلوب در طراحی شهری است جایگاه امنیت و احساس امنیت اجتماعی، با توجه به ساختار کالبدی وزیر ساخت های شهری مناسب و تاثیر شکل کالبدی و طراحی شهری در ایجاد حس امنیت برای جلوگیری از وقوع جرم معماران، برنامه ریزان شهری را به سوی رویکرد جدید طراحی محیطی (Cpted) سوق داده است از این رو در این پژوهش که با روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای-اسنادی جمع آوری شد نتایج حاکی از آن است شاخص های مولفه های طراحی شهری نقشی حیاتی در میزان امنیت اجتماعی از نظر شهروندان ایفا می کنند. بنابراین، بهبود شاخص های طراحی شهری نقشی حیاتی در میزان امنیت اجتماعی از نظر شهروندان ایفا می کنند. بنابراین، بهبود شاخص های طراحی شهری با اولویت میزان قوی بودن روابط میان مولفه های طراحی شهری و میزان امنیت اجتماعی می تواند بسترهای ارتکاب اعمال مجرمانه در جامعه را کاهش دهد و موجب افزایش میزان امنیت اجتماعی گردد.

Keywords:

امنیت , طراحی فضای شهری , رویکرد CPTED