استفاده از مقطع خمشی کاهش یافته در طول مهاربند برای بهبود شکل پذیری قاب در سازه های فولادی

با توجه به خسارات جانی و مالی زیادی که هر ساله در اثر نیروهای زلزله و باد بوجود می آید، محققان همواره در تلاش بوده اند تا به یک سیستم سازه ای مناسب با حداقل خسارات دست یابند. مهاربندهای همگرا یکی از متداول ترین سیستم های باربر جانبی سازه ها می باشند که به دلیل سهولت اجرا و هزینه کمتر نسبت به قاب خمشی همواره مورد توجه بوده اند، ولی رفتار غیر شکل پذیر آنها پس از کمانش عضو فشاری سبب افت محسوس عملکرد آنها می گردد لذا همواره محققین مختلف سعی در ارئه راهکارهایی جهت مقابله با این ضعف نموده اند. در چند دهه اخیر بادبندهای مقید در برابر کمانش به صورت فزاینده جهت عملکرد لرزه ای بهتر معمول شده اند. در این تحقیق ابتدا یک فیوز با سطح مقطع کاهش یافته پیشنهاد گردیده است و ۱۰ مدل با شکل های مختلف هندسی فیوز با نرم افزار آباکوس مدل سازی نموده و بهترین فیوز را انتخاب می نماییم. سپس شکل پذیری مهاربند مجهز به به فیوز تحت ۴ زلزله محاسبه و با قاب بدون فیوز مقایسه، تحلیل و بررسی شده است. در این مقاله به منظور بارگذاری فیوزها مدل سازی از پروتکل بارگذاری ATC-۲۴ بهره گرفته شده است در نتیجه شکل پذیری قاب در تحلیل تاریخچه زمانی مشخص شد در تمام موارد جابجایی نسبی مدل با فیوز همواره بیشتر از مدل بدون فیوز بوده است. در نتیجه وجود فیوز پیشنهادی باعث نرم تر عمل کردن سیستم قاب مهار شده توسط بادبند خواهد شد.

Keywords:

مقطع کاهش یافته , شکل پذیری , مهاربند , سازه فولادی , روش اجزا محدود.